tunic
ಟ್ಯೂನಿಕ್‍
ನಾಮವಾಚಕ
- ಕಪನಿ(ಣಿ); ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕರ ಯಾ ರೋಮನ್ನರ, ಮಂಡಿಯವರೆಗೆ ಬರುವ, ಮೋಟುತೋಳಿನ ಜುಬ್ಬ.
- (ನಡುವಿನ ಬಳಿ ನಿರಿಕಟ್ಟಿದ ಯಾ ನಡುಪಟ್ಟಿ ಹಾಕಿದ, ಸಡಿಲ) ರವಿಕೆ; ಗಿಡ್ಡ ಅಂಗಿ.
- = tunicle\((1)\).
- (ಸಿಪಾಯಿಯ ಯಾ ಪೊಲೀಸಿನವನ ಸಮವಸ್ತ್ರದ) ಗಿಡ್ಡ, ಗುತ್ತನೆಯ ಅಂಗಿ; ಕುಡುತ.
- (ಪ್ರಾಣಿವಿಜ್ಞಾನ) ಅಸ್ಸಿಡಿಯನ್‍ ಸಮುದ್ರಜೀವಿಯ (ಹೊರಭಾಗದಲ್ಲಿನ ರಬ್ಬರ್‍ನಂಥ) ಕವಚ.
- (ಸಸ್ಯವಿಜ್ಞಾನ)
- ಸಿಪ್ಪೆ; ಈರುಳ್ಳಿ, ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿಯಂಥ ಗೆಡ್ಡೆಯ ಹೊರಪದರಗಳಲ್ಲೊಂದು.
- ಗೆಡ್ಡೆಯ ಗಟ್ಟಿ ಹೊರಪದರ, ಹೊರಪದರದ ಗಟ್ಟಿಭಾಗ.
- (ಅಂಗರಚನಾಶಾಸ್ತ್ರ) ಯಾವುದೇ ಅಂಗದ ಹೊದಿಕೆ, ಹೊರಪೊರೆ, ಆವರಣ ಕೋಶ.