1rein
ರೇನ್
ನಾಮವಾಚಕ
- (ಏಕವಚನ ಯಾ ಬಹುವಚನದಲ್ಲಿ) ಲಗಾಮು; ಕುದುರೆಯನ್ನು ಅಂಕೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲು ಅದರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಸುವ ಕಬ್ಬಿಣದ ತುಂಡು ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟುವ ಪಟ್ಟಿ; ವಾಘ.
- ಚಿಕ್ಕ ಮಗುವನ್ನು ಅಂಕೆಯಲ್ಲಿಡಲು ಬಳಸುವ ಅಂಥದೇ ಸಾಧನ.
- (ರೂಪಕವಾಗಿ) ನಿಯಂತ್ರಣಸಾಧನ; ಲಗಾಮು; ಮೂಗುದಾರ.
ಪದಗುಚ್ಛ
- draw the reins
- ಕುದುರೆಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸು.
- ತೊಡಗಿದ ಕೆಲಸ ನಿಲ್ಲಿಸು, ತೊರೆ; ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಕೈಬಿಡು.
- (ವೆಚ್ಚ ಮೊದಲಾದವನ್ನು) ಕಡಮೆ ಮಾಡು; ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿಡು.
- give (horse) the reins ಲಗಾಮನ್ನು ಸಡಿಲಗೊಳಿಸು; ಕುದುರೆಯನ್ನು ಸರಾಗವಾಗಿ ಓಡಗೊಡು.
- throw the reins ಲಗಾಮನ್ನು ಎಸೆ, ಎಸೆದುಬಿಡು; ಲಗಾಮನ್ನು ಸಡಿಲಿಸು; ಕುದುರೆಯನ್ನು ಸರಾಗವಾಗಿ ಓಡಗೊಡು.
- give free rein to one’s imagination etc. ತನ್ನ ಕಲ್ಪನೆ ಮೊದಲಾದವನ್ನು ಸ್ವೇಚ್ಛೆಯಾಗಿ ಹರಿಯಗೊಡು.
- assume the reins of (government) etc. (ಸರ್ಕಾರ ಮೊದಲಾದವುಗಳ) ಆಡಳಿತ (ಸೂತ್ರ)ವಹಿಸಿಕೊ.
- drop the reins of (government) (ಸರ್ಕಾರ ಮೊದಲಾದವುಗಳ) ಆಡಳಿತವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸು; ರಾಜಿನಾಮೆ ಕೊಡು.
- keep a tight rein on ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕೊಡದಿರು; ಭದ್ರವಾಗಿ ಲಗಾಮು ಹಿಡಿದಿರು.
2rein
ರೇನ್
ಸಕರ್ಮಕ ಕ್ರಿಯಾಪದ
- ಲಗಾಮಿನಿಂದ–ತಡೆ, ಹತೋಟಿಮಾಡು, ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಡು.
- (ರೂಪಕವಾಗಿ) ಸ್ವಾಧೀನದಲ್ಲಿಡು; ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಡು; ತಡೆದಿಡು; ಸಂಯಮದಲ್ಲಿಡು.
- ಲಗಾಮೆಳೆದು ನಿಲ್ಲಿಸು, ತಡೆ (ರೂಪಕವಾಗಿ ಸಹ).