1outcast
ಔಟ್ಕಾಸ್ಟ್
ನಾಮವಾಚಕ
- (ಮನೆ, ಮನೆತನ ಯಾ ಸಮಾಜದಿಂದ) ಹೊರ ಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟವನು; ಬಹಿಷ್ಕೃತ.
- ಭಿಕಾರಿ; ಮನೆ, ಮಠ ಇಲ್ಲದ ಅಲೆಮಾರಿ.
- (ಪ್ರಾಚೀನ ಪ್ರಯೋಗ) ಬಿಸುಟ ವಸ್ತು; ಉಚ್ಛಿಷ್ಟ.
2outcast
ಔಟ್ಕಾಸ್ಟ್
ಗುಣವಾಚಕ
- (ಮನೆ, ಮನೆತನ ಯಾ ಸಮಾಜದಿಂದ) ಹೊರ ಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟ; ಹೊರದೂಡಿದ; ಬಹಿಷ್ಕೃತ: an outcast son ಹೊರ ಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟ ಮಗ; ಬಹಿಷ್ಕೃತ ಪುತ್ರ.
- ಬಹಿಷ್ಕೃತನ; ಬಹಿಷ್ಕೃತ ವ್ಯಕ್ತಿಯ, ಅವನ ಹೆಗ್ಗುರುತಾದ, ಲಕ್ಷಣವಾದ: outcast misery ಬಹಿಷ್ಕೃತನ ದುಃಖ.
- ನಿರಾಕೃತ; ತಿರಸ್ಕೃತ; ನಿರಾಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ: outcast opinions ನಿರಾಕೃತ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು.
- ಭಿಕಾರಿ; ಮನೆಮಠ, ಸ್ನೇಹಿತರು ಇಲ್ಲದ.