obedience
ಓಬೀಡಿಅನ್ಸ್
ನಾಮವಾಚಕ
- (ಕಾರ್ಯ, ಅಭ್ಯಾಸ, ಗುಣ ಯಾ ರೂಪದಲ್ಲಿ) ವಿಧೇಯತೆ; ನಮ್ರತೆ; ಹೇಳಿದಂತೆ–ಕೇಳುವಿಕೆ, ನಡೆಯುವಿಕೆ.
- ವಿಧೇಯತೆ; ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಆಡಳಿತಕ್ಕೆ ಯಾ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ತಲೆಬಾಗುವಿಕೆ.
- ವಿಧೇಯತೆ; ಕಾನೂನನ್ನು ಯಾ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸುವಿಕೆ.
- (ಚರ್ಚ್, ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ರೋಮನ್ ಕ್ಯಾಥೊಲಿಕ್)
- ಸಂನ್ಯಾಸಿ ಜೀವನದ ಯಾ ಮಠದ ನಿಯಮ ಪಾಲನೆ, ನಿಯಮಾನುಸರಣೆ.
- ವಿಧೇಯತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಪದವಿ, ಅಧಿಕಾರ, ಸ್ಥಾನ.
- ಅಧಿಕಾರ ಕ್ಷೇತ್ರ: the Roman obedience ರೋಮನ್ ಚರ್ಚಿನ ಅಧಿಕಾರ ಕ್ಷೇತ್ರ.
- (ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೊಳಪಟ್ಟ ಪ್ರದೇಶದ) ವಿಧೇಯ ವರ್ಗ; ವಿಧೇಯತೆ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಬದ್ಧರಾದ ಜನ: return to the obedience of the Pope ಪೋಪನ ಅಧಿಕಾರವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗು.
- ಸಂನ್ಯಾಸಿ ಮಠದ ಯಾ ಕಾನ್ವೆಂಟಿನ ಕೆಲಸ ಯಾ ಕರ್ತವ್ಯ.
ಪದಗುಚ್ಛ
- in obedience to (ಕಾನೂನಿಗೆ, ಆಜ್ಞೆಗೆ) ಅನುಸಾರವಾಗಿ ಯಾ ವಿಧೇಯವಾಗಿ.
- passive obedience
- ಅಸಮ್ಮತ ವಿಧೇಯತೆ; ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದ ವಿಧೇಯತೆ; ಸಹಕರಿಸಲು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಸ್ವಸಂಕಲ್ಪವನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟು, ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಇಷ್ಟದಂತೆ ನಡೆಯುವುದು.
- ಅವಿಚಾರಿತ ವಿಧೇಯತೆ; ಎಂಥದೇ ಆಜ್ಞೆಯಾಗಲಿ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳದೆ ಅದರಂತೆ ನಡೆಯುವುದು; ಆಜ್ಞೆಯ ಔಚಿತ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸದೆ ಪಾಲಿಸುವುದು.