(ಬೈಬ್‍ಲ್‍) (ಪ್ರಾಚೀನ ಪ್ರಯೋಗ) ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗು; ಅರಸು; ಬಯಸು; ಆಶಿಸು: ensue virtue ಪುಣ್ಯವನ್ನರಸು.

1. ಆಮೇಲೆ ಆಗು; ತರುವಾಯ ಒದಗು; ಅನುಕ್ರಮವಾಗಿ ಸಂಭವಿಸು: as the days ensued ದಿನಗಳು ಕಳೆದಂತೆ.
2. ನಡೆ; ಜರುಗು; ಒದಗು; ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಬರು; ಪರಿಣಮಿಸು: a battle of insults ensued from the meeting of the two women ಆ ಇಬ್ಬರು ಸ್ತ್ರೀಯರು ಸೇರಿದಾಗ ಬೈಗುಳದ ಕಾಳಗವೇ ನಡೆಯಿತು.