2imperative
ಇಂಪೆರಟಿವ್
ನಾಮವಾಚಕ
- (ವ್ಯಾಕರಣ) ವಿಧಿರೂಪ; ಆಜ್ಞಾರ್ಥ(ಕ).
- ಆಜ್ಞೆ; ಅನುಶಾಸನ.
- ಅಗತ್ಯ: economic imperatives ಆರ್ಥಿಕ ಅಗತ್ಯಗಳು.
- ನಿಯಮ; ವಿಧಿ: lived by certain simple imperatives ಕೆಲವು ಸರಳ ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಂಡ.
- ಕರ್ತವ್ಯ: the social imperatives of our time ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಕರ್ತವ್ಯಗಳು.