abutment ಅಬಟ್‍ಮಂಟ್‍
ನಾಮವಾಚಕ
  1. (ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕಟ್ಟಡದಲ್ಲಿ) ಕೊನೆಗೆ ಕೊನೆ ಸೇರಿಕೆ.
  2. ಊರೆ; ಒದೆ; ಊತು; ಆನಿಕೆ; ಪಕ್ಕದ ಆಧಾರ.
  3. ಕಮಾನಿನ ಗುದ್ದುಗಂಬ; ಒಂದು ಕಮಾನಿಗೆ ಯಾ ಸೇತುವೆಗೆ ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ಭಾಗ. Figure: abutment
  4. ಕಮಾನಿನ ಪಾಳಿ; ಕಮಾನೂ ಅದರ ಆಧಾರವೂ ಸಂಧಿಸುವ ಸ್ಥಳ.